- qəsəm
- is. <ər.> And. İmanına qəsəmlə çapırsan cəmaəti; Quldurçuluq tüfəngimidir dinin, ey əmu? M. Ə. S.. Qəsəm etmək – and içmək. İstəyirsən yüz min dəfə and iç, qəsəm eylə, heç vaxt sənin sözünə inanmayacaq. C. M.. Bu barədə anamın qəbrinə də qəsəm etmişəm. . M. S. O.. Qəsəm olsun! – and olsun! Qəsəm olsun! Bu meydandan dönmərəm; Axır suda sınar suyun səhəngi. «Koroğlu». Qəsəm olsun gələcəyə, yurdum ana torpağa! M. R.. // Cümlədə xəbər yerində – and olsun. Aşiqəm, aşiqəm, nigarə qəsəm; O siyah çeşmi-pürxumarə qəsəm. S. Ə. Ş.. And olsun vətənə, sənin gözünə; Anamın o təmiz südünə qəsəm. R. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.